نوزاد مادر دیابتی، آسیب شناسی و عوارض

دیابت در دوران بارداری اثرات متعددی بر روی مادر و به ویژه جنین و نوزاد دارد. هیپرگلیسمی مادر موجب تحریک ترشح انسولین و هیپرپلازی سلول های بتای جنین می شود. هیپرانسولینیسم جنین موجب ماکروزومی، افزایش متابولیسم پایه، افزایش مصرف اکسیژن و حتی هیپوکسی جنین می شود که منجر به تحریک ترشح اریتروپویتین، هیپرپلازی گلبول های قرمز و افزایش هماتوکریت می شود. پلی سایتمی باعث اختلال در مسیر گردش خون و زردی ناشی از هیپربیلیروبینمی می شود. هیپرگلیسمی می تواند باعث تشدید تولید رادیکال های آزاد اکسیژن در میتوکندری بافت ها شده که درنهایت منجر به تشکیل هیدروپروکسیدهایی می شود که مهارکننده پروستاسایکلین هستند. افزایش اریتروپویتین موجب پلی سایتمی و نیز تحریک ترشح کاتکول آمین ها شده که درنهایت موجب افزایش فشار خون و هیپرتروفی قلب می شود. عارضه اخیر ممکن است یکی از دلایل مرده زایی درموارد دیابت بارداری بد کنترل شده باشد. کنترل مناسب قند خون مادر پیش از بارداری و در تمام طول بارداری موجب کاهش قابل توجه این عوارض می شود.